Relatiepraktijk Saskia Karels

Je bent best ambitieus en hebt een goede baan, waarin je veel verantwoordelijkheden hebt. Een druk gezin, waarin veel geregeld moet worden en ja dat komt grotendeels op jou schouders neer. Je legt de lat behoorlijk hoog voor jezelf, zowel op je werk als thuis wil je dat alles goed, nee perfect geregeld is. Helaas lijkt je relatie na vele jaren samen inmiddels wel bevroren. Het is meer je broer, dan de liefde van je leven geworden, je houdt van hem als maatje, maar is dat genoeg? De sleur van wekelijkse beslommeringen: kinderen opvoeden, huishouden en je wekelijkse sportavond geeft je zo’n beklemmend gevoel. Je bent er af en toe zo klaar mee, dat je je vaak afvraagt “blijf ik of ga ik?” HOE NU VERDER? Je weet waar het heen gaat als je nu geen actie onderneemt. Als je jezelf eerlijk aankijkt in de spiegel. Want dan zijn er maar twee mogelijkheden, of misschien drie. De derde is geen realistische: dat is dat het ‘op een magische manier’ vanzelf goed komt. Dat is waar je op hoopt of rekent als je géén actie neemt. Maar het realistische scenario is dat je óf binnen vijf jaar gescheiden bent (hetzij op jouw initiatief, omdat je het niet meer trekt en alsnog de knoop doorhakt, omdat de relatiestress nog erger geworden is of omdat je inmiddels wellicht gevoelens voor een ander gekregen hebt), hetzij op zijn initiatief, omdat hij ook last had van de ingeslapen broer-zus-relatie en zijn heil elders wilde zoeken, of zelfs al gezocht bleek te hebben), … óf dat je tot je dood in een broer-zus-relatie leeft, zoals ze dat vroeger deden, je blijft bij elkaar tot de dood je scheidt, en je nooit van je leven meer hevig bemind zal voelen, nooit meer échte seks en intimiteit mee zal maken, nooit de diepe verbinding zal voelen, die mogelijk is bij stellen die samen – écht samen – oud worden… Is één van deze bovenstaande scenario’s echt wat je wilt? Of ben je er echt klaar mee? En weet je er moet echt wat veranderen!